Parafie
Mieszkańcom naszej gminy służą swoją duszpasterską posługą cztery parafie rzymsko-katolickie:
- parafia p.w. św, Michała Archanioła w Puszczy Mariańskiej, obejmująca miejscowości Bednary, Budy Kałki, Biernik, Budy Zaklasztorne, Długokąty, Michałów, Marianów, Mrozy, Nowa Huta, Olszanka, Pniowe, Puszcza Mariańska, Stara Huta, Waleriany Wilczynek, Wygoda, Wola Polska, Zadworze i Zator,
- parafia p.w. św. Antoniego z Padwy, obejmująca miejscowości: Bartniki, Grabina, Radziwiłłów, Zabudziska i Grabie,
- parafia p.w. Matki Bożęj Apostolskiej w Korabiewicach służąca mieszkańcom Borszyc, Górek, Grabcy Wręckich, Huty Partackiej, Korabiewic, Powązek, Szelig, Wólki Wręckiej i Zdzieszyna,
- parafia p.w. św. Tomasza Apostoła w Kamioniedla wiernych z Kamiona, Pamietnej, Prandotowa, Suliszewa oraz części wsi Samice.
Wiele z tych miejscowości, które obejmują w/w. parafie administracyjnie należy do sąsiednich gmin ( Mszczonowa w parafii Korabiewice i Kowies w parafii Kamion). Również naszym mieszkańcom z Nowego oraz Starego Łajszczewa, Lisowoli, Wycześniaka, Wincentowa oraz Nowego i Starego Karolinowa służy znajdująca się na terenie sąsiedniej gminy Kowiesy – parafia p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego w Jeruzalu z zamiejscową kaplicą w Karolinowie Starym.
PARAFIA P.W. ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA W PUSZCZY MARIAŃSKIEJ
Z wymienionych wyżej parafii największą i najstarszą o bogatej tradycji i historii jest parafia w Puszczy Mariańskiej.
Jest ona dla nas swoistą perełką , bowiem stanowi kolebkę pierwszego, powstałego na ziemiach polskich w XVII w. męskiego, katolickiego Zgromadzenia Zakonnego Księży i Braci Marianów Niepokalanego Poczęcia NMP, które już od ponad 300 lat służy potrzebom Kościoła. Założycielem tego zgromadzenia jest człowiek, który odegrał wielką rolę nie tylko w historii naszej miejscowości i społeczności, ale także wpisał się w historię narodu polskiego i jego duchowość, wybitny Polak – o. Stanisław Papczyński (1631-1701).
Był on człowiekiem niezwykle pielęgnującym i szerzącym kult Matki Bożej Niepokalanie Poczętej, co okazało się duchową podwaliną i wielką motywacją by nadać temu uwielbieniu trwały, materialny wymiar w postaci założonego w 1673 r. w Puszczy – wówczas Korabiewskiej – Zgromadzenia Księży Marianów. Głównym cetel nowo powstałego zgromadzenia było szerzenie kultu Niepokalanego Poczęcia NMP, a ponieważ Matka Boska jest orędowniczka dusz cierpiących w czyśćcu, modlitwa za nie stała się szczególnym obowiązkiem tego zgromadzenia, zresztą bardzo zasadnym, gdyż były to czasy spotęgowanej śmiertelności, powodowanej przez wojny i częste epidemie. Drugim celem Marianów była praca apostolska poprzez niesienie pomocy miejscowym duszpasterzom, nauczanie, wychowanie i prowadzenie misji parafialnych.
Więcej informacji o o. S. Papczyńskim i historii Zgromadzenia na podstronie Marianie.
PARAFIA P.W. ŚW. ANTONIEGO Z PADWY W RADZIWIŁŁOWIE MAZOWIECKIM
Radziwiłłowska parafia erygowana została w 1923 r. przez Aleksandra Kardynała Kakowskiego. Kościół w stylu neoromańsko-gotyckim, jednonawowy, posiadający trzy ołtarze parafia zawdzięcza inicjatywie hrabiego Feliksa Sobańskiego, który wraz z żoną Emilią z Łubieńskich był fundatorem świątyni. Hrabia Feliks Sobański należał do znanych działaczy społecznych. Dzięki swoim talentom organizacyjnym oraz cechom charakteru nazywany był „le tyran de la Podolie”. Budowę kościoła w Radziwiłłowie Mazowieckim rozpoczęto w 1906 r. Trzy lata później kościół wraz z przylegającymi budynkami, lasem, ziemią orną i łąką we wsi Grabie został przekazany na własność Zgromadzeniu Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa (CR). Oficjalnie jako Dom Zakonny Zgromadzenia Zmartwychwstańców w Radziwiłłowie, funkcjonuje od 18 października 1920 r. Pierwotnie, jako Dom Zgromadzenia przy kościele filialnym św. Antoniego z Padwy, istniejącym przy parafii Świętej Trójcy w Bolimowie, gdyż do 1927 r. tereny te stanowiły obszar gminy i parafii Bolimów. W 1927 r. z gminy Bolimów wyłączono miejscowości : Radziwiłłów, Grabina oraz Grabie i włączono do ówczesnej gminy Korabiewice w powiecie skierniewickim.
W 1921 r. został tu po raz pierwszy, niestety na krótko, utworzony nowicjat, który na stałe znalazł tu siedzibę w 1958 r. (w chwili obecnej, a dokładnie od 1 września 2008 r. działalność nowicjatu została zawieszona na okres dwóch lat z powodu zmiany struktury studiów).
Na uwagę zasługuje fakt, że podczas I wojny światowej w 1914 r. armia rosyjsko-niemiecka zatrzymała się nad rzekami Rawką i Bzurą. Wioski, które znajdowały się bliżej linii bojowej uległy zniszczeniu. W bojowym chaosie znalazł się również kościół w Radziwiłłowie Maz. 28 czerwca 1915 r. Rosjanie opuszczając swoje nadrzeczne pozycje, zamierzali zburzyć wieżę kościelną. Jednakże znalazł się walczący w armii rosyjskiej Polak – płk. Pawłowski, który przekonał dowództwo, by miny założono z przodu kościoła, dzięki czemu świątynia mocno nie ucierpiała, a majstrowie i murarze bardzo szybko odbudowali i naprawili zniszczenia.
Jak w/w. parafia jest siedzibą Zgromadzenia Zmartwychwstańców – katolickiej wspólnoty zakonnej, skupiającej inicjatorów polskiego odrodzenia religijnego w okresie porozbiorowym i popowstaniowym. Powstanie Zgromadzenia przypadło bowiem na okres, w którym idea zmartwychwstania narodu zajmowała umysły patriotów polskich na emigracji. Po klęsce powstania listopadowego perspektywy na odzyskanie niepodległości na drodze walki zbrojnej zamarły, jednak nie zgasły nadzieje na ratowanie Ojczyzny. Idea pracy nad moralnym odrodzeniem narodu, żywa była wśród przywódców emigracji polistopadowej, wśród której szczególne miejsce zajął Adam Mickiewicz. Założone przez Mickiewicza w 1834 r. Bractwo Braci Zjednoczonych przekształciło się później w Bractwo Służby Narodowej, które dało właśnie początek powstałemu w 1836 r. zakonowi Zmartwychwstańców.
Założycielem Zmartwychwstańców jest człowiek świecki, Bogdan Jański, zaś współzałożycielami są: o. Piotr Semenko oraz o. Hieronim Kajsiewicz. Kolebka wspólnoty jest Paryż.
W Polsce Zgromadzenie działa od 1880 r. Celem wspólnoty jest dążenie do zmartwychwstania społeczeństwa poprzez głoszenie Misterium Paschalnego, głównie w kościelnych apostolatach posługi parafialnej oraz przez wychowanie chrześcijańskie. Zgromadzenie – zgodnie z intencją założyciela – przyjęło za swój apostolat pracę parafialną i wychowawczą. Obecnie w Polsce Zmartwychwstańcy prowadzą 15 parafii i jeden rektorat, opiekują się dwoma sanktuariami: Matki Bożej Fatimskiej w Rybnej oraz Matki Bożej Bolesnej w Sulisławicach.
Mają własne wydawnictwo „Alleluja”.
Działalność zakonu męskiego Zmartwychwstańców wspiera żeńska wspólnota sióstr Zmartwychwstanek (pełna nazwa: Zgromadzenie Sióstr Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa – CR). Wspólnota żeńska, tak jak i męska, powstała z inicjatywy Jańskiego oraz ojca Semenki, współzałożyciela Zmartwychwstańców, który wniósł największe zasługi największe zasługi w dzieło tworzenia żeńskiej wspólnoty zmartwychwstańskiej.
Założycielkami Zgromadzenia są matka i córka - Celina Borzęcka i Jadwiga Borzęcka, które rozpoczęły te działalność w 1891 r. w Rzymie.
Celem Apostolskim Zmartwychwstanek jest nauczanie i wychowanie chrześcijańskie oraz opieka nad chorymi. W celu zrealizowania swojego charyzmatu zgromadzenie podejmuje pracę parafialną, katechizację, nauczanie w szkole, pomoc w duszpasterstwie rodzin oraz ludzi różnych stanów i zawodów, pracę w szpitalach, opiekę nad starszymi i tymi, którzy wymagają specjalnej troski.
Siostry angażują się w świadczenie różnego rodzaju posług, a także w działalność charytatywną , społeczną, ekumeniczna i misyjną.
Do Sierpnia 2008 r. siostry Zmartwychwstanki prowadziły swoją działalność również w Radziwiłłowie. Obecnie działalność Domu Zakonnego Zmartwychwstanek w Radziwiłłowe została zawieszona.
PARAFIA P.W. MATKI BOŻEJ ANIELSKIEJ W KORABIEWICACH
Stosunkowo młoda parafia, w której pomysłodawcą budowy kościoła był Konrad Michałowski.
W 1956 r. rozpoczął on starania u władz kościelnych i państwowych o otrzymanie pozwolenia na budowę. Władze kościelne opowiedziały sie oczywiście pozytywnie za tym projektem, jednak władza państwowa kategorycznie odmówiła wydania takiego pozwolenia. Jednakże w maju 1957 r. w parafii udało się wznieść legalnie drewnianą kaplicę (wybudowaną w ciągu 4 dni), w której zaczęto odprawiać Msze Święte.
Zapał i zaangażowanie Michałowskiego nie skończyły się na tym. Po wielu staraniach, 16 lipca 1958 r., w dniu obchodzonych uroczystości Matki Bożej Szkaplerznej, rozpoczęto przygotowania do budowy świątyni, a sama budowa ruszyła 2 sierpnia 1958 r., według projektu architekta z Żyrardowa, Antoniego Potrzebowskiego.
Decyzją księdza kardynała Stefana Wyszyńskiego, w 1958 r., do Korabiewic na kapłańska posługę skierowany został ksiądz Tadeusz Seget.
Ks. Seget rozpoczął swoje duszpasterstwo w Korabiewicach dokładnie 12 września i jako proboszcz korabiewickiej parafii kontynuował budowę świątyni.
24 grudnia 1959 r., ks. Seget poświęcił nowo wybudowany kościół i odprawił w nim pierwszą, uroczystą Pasterkę. Od tego momentu zaczęły się działania, które miały na celu upiększenie i ulepszenie budowanego kościoła. W 1960 r. otynkowano go na zewnątrz.
W 1961 r. pomalowano zaś kościół w środku, a prowizoryczny – jak dotąd – ołtarz został zmieniony na kamienny. W 1962 r. położono posadzkę lastrykową. Rok 1963 przyniósł kolejne zmiany. Na chórze pojawiły sie 12-głosowe organy, które w dniu 16 sierpnia 1963 r. poświęcił ks. kan. Jan Kołodziejski – wielki dobrodziej tego kościoła. 28 października biskup Jerzy Modzelewski dokonał poświęcenia kościelnych dzwonów. Dzwony otrzymały imiona: większy - „Maryja, a mniejszy „Józef”. W 1968 r. zamontowano jesionową ambonę. 24 sierpnia 1969 r. odbyła się uroczysta ceremonia konsekracji kościoła, której dokonał kard. Stefan Wyszyński – Prymas Polski.
25 czerwca 1987 r. decyzją ks. bp. Kazimierza Romaniuka, w parafii rozpoczął pracę, w charakterze administratora, ks. Zdzisław Prus.
Rok 1995 okazał się dla parafii korabiewickiej ciężki. W nocy, w Niedzielę Palmową dokonano napadu na plebanię, zaś 13 lipca zmarł wieloletni i zasłużony proboszcz – ks. prałat Tadeusz Seget. Mszy pogrzebowej w dniu 17 lipca przewodniczył ks. bp. Alojzy Orszulik. Zgodnie z życzeniem śp. ks Segeta, został on pochowany na miejscowym cmentarzu parafialnym. Po śmierci ks. Segeta probostwo w parafii objął – dotychczasowy administrator – ks. Zdzisław Prus, który jest gospodarzem tej parafii do chwili obecnej. W 1997 r. odbyły się w Korabiewicach pierwsze Misje Święte, które poprowadził jezuita – ks. Zdzisław Pałubicki.
PARAFIA P.W. ŚW. TOMASZA APOSTOŁA W KAMIONIE
Ta młoda parafia została powołana przez ks. kardynała Stefana Wyszyńskiego, na mocy dekretu z dnia 04.10.1952 r. Początkowo rolę pierwszej parafialnej świątyni pełnił budynek remizy strażackiej,któremu nadano charakter sakralny. Dopiero w 1982 r. parafia otrzymała pozwolenie na budowę nowego kościoła, a dnia 11.08.1984 r. ks. bp. Jerzy Modzelewski, wmurował i poświęcił kamień węgielny pod jej budowę. Nowemu kościołowi nadano tytuł Najświętszej Marii Panny Częstochowskiej i w jej coroczną uroczystość parafia ma swój odpust. Pierwszą Mszę Świętą w nowej świątyni odprawiono w 1992 r. Aktu Konsekracji w dniu 29 września 2001r. dokonał biskup diecezjalny, ks. Alojzy Orszulik.
Więcej informacji znaleźć można powyżej, w artykule „Informacje z Parafii Kamion” oraz na stronie www.e-kamion.pl.
Opracowanie: Mariański Ruch Inicjatyw Ekonomiczno-Społecznych